Neapolitańska pizza w domu
Jeśli kochacie neapolitańską pizzę, a wasze małe glutenowe serduszko mocniej bije na widok tego zdjęcia, to mam dla was dobrą wiadomość! Możecie zrobić ją w domu, bez specjalnego pieca, z delikatnymi puchatymi brzegami i mokrym, cienkim ciastem. Oczywiście to pizza najbardziej zbliżona do tej neapolitańskiej, ale umówmy się – nikt nie zrobi jej tak, jak Włosi. Mam dla was przepis sprawdzony wiele razy przez mojego chłopaka w domu. Wymaga trochę cierpliwości, ale gwarantuję, że będzie warto!
WAŻNE: najlepiej zainwestować parę złotych więcej w dobrą passatę pomidorową (albo zrobić ją samodzielnie), ale podstawą są też dobre sery i dobrej jakości oliwa.
Gotowi?!
PRZEPIS NA 2 ŚREDNIE PIZZE:
1. ZACZYN
- przygotowujemy 100 gramów mąki 00 (może być też mąka 0, chlebowa 750, a nawet inna z jak największą zawartością białka – powyżej 10%) i 100 g wody. Dodajemy szczyptę drożdży suchych instant (ok.1/8 łyżeczki). Można użyć świeżych – wtedy dajemy 3 razy więcej.
- mieszamy bardzo dokładnie (mąka i drożdże muszą być idealnie połączone) i zostawiamy w temperaturze pokojowej ok. 8-12 godzin.
- kiedy zauważymy intensywne bąbelki, ciasto urośnie i troszkę zmieni zapach na kwaskowaty – zaczyn jest gotowy!
2. CIASTO
- odmierzamy niecałe 100 g wody (zostawiamy z niej ok. 1 łyżkę). Odmierzoną wodę wlewamy do miski i do tej wody wlewamy nasz zaczyn. Mieszamy i dodajemy 200 g mąki (takiej samej jakiej użyliśmy w zaczynie) i jeszcze troszkę drożdży (tyle samo co do zaczynu). Mieszamy, żeby ciasto było gładkie (nie może mieć żadnych grudek!). Zostawiamy na 30 minut pod przykryciem w temperaturze pokojowej.
- po 30 minutach do ciasta dodajemy 6 g soli i resztkę odmierzonej wody (łyżeczkę) i mieszamy, aż ciasto wchłonie całą sól.
- przez 5-10 minut wyrabiamy ciasto tak, żeby było jak najbardziej elastyczne. Formujemy kulkę i zostawiamy w lodówce na ok. 12 godzin (jeśli nie macie tyle czasu, możecie zostawić ciasto na 3 godzinki w temp. pokojowej zamiast w lodówce). Przed schowaniem do lodówki naczynie na ciasto można wysmarować trochę oliwą, a samą kulkę ciasta obtoczyć troszkę w tej oliwie – dzięki temu ciasto nie wyschnie z wierzchu za bardzo.
- po 12 godzinach wyciągamy kulkę z lodówki, kroimy ją na 2 równe części i robimy w rękach dwie mniejsze kuleczki. Przykrywamy je wilgotną ściereczką (żeby nie wyschły) osobno i tak, żeby nie nie skleiły. Za 30-60 minut bierzemy pierwszą kulkę na blat obficie obsypany mąką i formujemy z niej w rękach placek – powstaje właśnie nasza pierwsza picka!
6. PIECZENIE
- na pizzy układamy składniki wedle uznania – sos pomidorowy albo biały na bazie śmietany i serów, na to dużo sera. Polecam mozarellę burratę z Lidla (to ta z kremowym środkiem), ricottę i parmezan, do tego sporo czosnku, cebuli i chili. Można dodać grillowane warzywa, oliwki, kapary, pomidory – na co macie ochotę.
- pizzę najlepiej zrobić na specjalnym kamieniu do pizzy, wtedy brzegi są puchate i delikatne. Możecie też sami zrobić prowizoryczny kamień – w piekarniku na samej górze (pod grzałką) ustawiamy żeliwną patelnię do góry dnem, rozgrzewamy ją w maksymalnej temperaturze (u mnie 250 stopni, ale jeśli macie piekarnik, który nagrzewa się do 300 to jeszcze lepiej) – i na niej delikatnie później układamy pizzę. Im bliżej nagrzanej górnej części piekarnika będzie patelnia, tym lepsza wyjdzie pizza. Zostawiamy w piekarniku na dosłownie kilka minut (zwykle 4-5 minut wystarcza), obserwując i przekręcając ostrożnie, żeby równomiernie się przypiekła. Jemy, póki gorąca! Smacznego 🙂
Pod tym linkiem znajdziecie filmik z instrukcją wideo jak formować placek.
FUN FACT:
Podobno użyty w tym przepisie zaczyn został wymyślony i przywieziony do Paryża przez polskich piekarzy w XIX wieku i dlatego nazywa się go poolish!
Jeśli będziecie robić pizzę z tego przepisu, koniecznie zróbcie zdjęcie i oznaczcie mnie na Instagramie, żebym mogła cieszyć oczy tymi pysznościami! <3
